Η ακοή θεωρείται η σημαντικότερη των αισθήσεων στο έμβρυο. Δομικά εμφανίζεται κατά την τρίτη εβδομάδα της κύησης και καθίστασται λειτουργική μεταξύ τέταρτου και πέμπτου μήνα.
Η μήτρα παρέχει ένα πλούσιο ηχητικό περιβάλλον στο έμβρυο, με ήχους τόσο ενδογενείς, όπως η ροή του αίματος, η βοή του στομάχου και των εντέρων και ο χτύπος της καρδιάς της μητέρας, όσο και εξωγενείς που διέρχονται το αμνιακό τοίχωμα. Μεταξύ των εξωγενών ήχων εξέχοντα ρόλο διαδραματίζουν και οι ήχοι της μουσικής, πρωτίστως επειδή οι ακουστικές εμπειρίες συνιστούν το κυριότερο ερέθισμα για την ανάπτυξη του εγκεφαλικού φλοιού του εμβρύου.
Παράλληλα, η μουσική επηρεάζει τα κύτταρα και τα όργανά του, καθώς και το δέρμα θεωρείται υποδοχέας των ρυθμών του ήχου.
Όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχικά η μουσική συνεισφέρει στην μείωση του stress, που σε ορισμένες περιπτώσεις βιώνει το έμβρυο, στέκεται αρωγός στην εγκαθίδρυση μιας πρώιμης επικοινωνίας με την μητέρα και αναπτύσσει τις ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για φυσική, συναισθηματική και πνευματική αρτιότητα.
Τέλος, εντυπώνει στο έμβρυο αναμνήσεις οι οποίες θα συνδέσουν την μετάβαση από την ενδομήτριο στην εξωμήτριο ζωή. Η ίδια η μητέρα, από την άλλη πλευρά, χρήζει μουσικής υποστήριξης η οποία δεν εξαντλείται μόνο στο διάστημα της κυοφορίας, αλλά επεκτείνεται και στον τοκετό και την επιλόχεια περίοδο.